• Buduj pozytywny i przyjazny obraz przedszkola – przedstawiaj dziecku przedszkole jako atrakcyjne miejsce, gdzie są nowi koledzy i koleżanki, nowe zabawki, ciekawe zabawy, piosenki i wierszyki. Świętuj w rodzinie pójście dziecka do przedszkola.
  • Czytaj dziecku opowiadania, których bohaterowie uczęszczają do przedszkola.
  • Opowiadaj dziecku o swoim przedszkolu.
  • Buduj realny obraz przedszkola, opowiadając dziecku, co będzie robiło. Powinno wiedzieć, że w przedszkolu zostanie bez rodziców, że mogą być inne zwyczaje niż w domu np. leżakowanie, inne jedzenie.
  • Rozwijaj u dziecka umiejętności samoobsługowe w zakresie: jedzenia, mycia, ubierania się, korzystania z toalety.
  • Wdrażaj do przestrzegania umów i zasad.
  • Ćwicz umiejętność rozumienia: pytaj, opowiadaj, czytaj książki.
  • Przyzwyczajaj stopniowo do rozstania.
  • Nie okazuj własnych rozterek. Bądź przekonany, że podjąłeś właściwą decyzję. Otwarty na współpracę.
  • Wprowadzaj dziecko w świat przedszkolny przez zapoznanie z nauczycielką, pokazanie sal , zabawek, drogi do przedszkola, otoczenia.
  • Zadbaj o spokojne wychodzenie z domu, żeby wyprawa do przedszkola była miłym czasem, a nie wyścigiem z czasem. Poranek powinien być tak zorganizowany, by wystarczyło czasu na przytulenie dziecka, wyszeptanie do ucha ”kocham cię”; czułe pożegnanie w domu a potem w przedszkolu.
  • Odprowadź dziecko do nauczycielki i nie przeciągaj pożegnania w szatni, gdyż zbytnie przedłużanie rozstania może wzmagać negatywne uczucia zarówno w dziecku jak i w rodzicu.
  • Jeżeli mamie rozstanie z dzieckiem sprawia większe trudności, postarajcie się, aby dziecko do przedszkola odprowadzał tata. Rozstania z tatusiami często przebiegają łagodniej, co wynika zapewne z większej stanowczości i opanowania emocji.
  • Jeżeli dziecko płacze przy rozstaniu, nie zabieraj dziecka do domu. Jeśli to zrobisz będzie wiedziało, że płaczem może wymusić wszystko i przedłuży to okres adaptacji.
  • Nie okazuj negatywnych emocji (płacz, wracanie pod drzwi).Płacz jest czymś normalnym, gdy dziecko zaczyna funkcjonowanie poza rodziną, jest w nowej trudnej sytuacji. Dziecko uspokaja się w zasadzie zaraz po zamknięciu drzwi.
  • Postaraj się stopniowo wydłużać pobyt dziecka w przedszkolu. W początkowym okresie lepiej odbieraj dziecko wcześniej, ponieważ 3-latek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi.
  • Daj dziecku ulubioną przytulankę, książkę, zdjęcie, które symbolizuje dom i zapewnia poczucie bezpieczeństwa.
  • Rozmawiaj z dzieckiem o wydarzeniach przedszkolnych. Zainteresowanie ze strony rodziców pobudza zainteresowanie dziecka oraz wzmaga w nim poczucie, że przedszkole jest czymś znaczącym, czymś ważnym. Poruszaj sprawy miłe, jak i te budzące niepokój.
    Pytaj konkretnie np.: jak mają na imię nauczycielki, koleżanki i koledzy, z kim i czym się bawiło, co jadło, co było fajnego, a co się nie podobało. Nie bądź jednak zbyt natarczywy, pozwól dziecku mówić o tym, co jest dla niego istotne, czym w danej chwili chce się podzielić.
  • Unikaj porównywania swojego dziecka z innymi, każdy ma swój indywidualny rytm, swoje potrzeby i swoje uczucia. Staraj się je odkrywać.
  • Zauważaj najmniejsze sukcesy dziecka i chwal je za to.
  • Zaufaj paniom w przedszkolu i współpracuj z nimi. Wszelkie ich uwagi i opinie wynikają z troski o dobro dziecka.
Psycholog Anna Malewska